W tej opowieści jest miłość i wojna. Są układy polityczne wielkich mocarstw i los pojedynczego człowieka. Jest ból i nadzieja. W klimat książki wprowadza czytelnika okładka, zaprojektowana przez Izabelę Surdykowską-Jurek. Obraz świec zapalanych w kościele w intencji zmarłych to forma wstawiennictwa u Boga w ich imieniu. Wszak olej i wosk to dary ofiarne. A ich symbolem jest opowieść Bogdana Wołmińskiego, syna Heleny i Józefa pochodzących z Kresów o życiu ich rodzin, prowadzona chronologicznie od marca roku 1921 do czasów nam współczesnych.

Niejednej osobie wydawnictwo Mag kojarzy się z genialnymi książkami fantasy i science fiction (ja uwielbiam wspomniane wydawnictwo za Scotta Lyncha i Brenta Weeksa; choć warto zaznaczyć, iż znacznie więcej książek doskonałych autorów uzyskaliśmy od Maga), stąd szybko moją uwagę przykuła okładka "Rozłąki". Była po prostu… inna. Okazuje się, że książka (napisana przez Christophera Priesta 13 lat temu; znany u nas z "Łagodnej kobiety" i "Prestiżu"), która ukaże się 26 czerwca, reprezentuje serię Uczta Wyobraźni i… choćby za to powinno się ją przeczytać. To bowiem gwarancja, na której warto się oprzeć.

Koncepcja plastyczna okładki to idealne odzwierciedlenie postaci Marie Jalowicz Simon. Jej lekko uśmiechnięta twarz wyraża nie tylko wiarę w sens życia, ale i siłę przetrwania. W tle, autor okładki, Mariusz Banachowicz, umieścił widok na słynny Oberbaumbrücke w Berlinie. I tu kolejny symbol. Most jako znak przekroczenia nieprzebytych przeszkód, znak połączenia tego, co rozłączone w czasie i przestrzeni.

Po przeczytaniu najnowszej książki Janusza Głowackiego przyszło mi do głowy następujące pytanie: O czym musi być dziś książka, aby mogła zostać w Polsce bestsellerem? Otóż, wydaje mi się, że autor bynajmniej nie daje na nie bezpośredniej odpowiedzi. Głowacki daje za to całkiem skuteczną receptę na to, jakie niezbędne elementy muszą się w niej znaleźć.

Podczas pierwszego spotkania Eichmann pochylił się nagle w swoim niskim fotelu i zapytał Kasztnera: - Wie pan, kim ja jestem? - I nie czekając na odpowiedź, powiedział: - Jestem komisarzem światowego żydostwa. To ja decyduję, ilu Żydów będzie żyć, a ilu zginie. Powierzono mi zadanie oczyszczenia ulic Europy z Żydów. To fragment "Pociągu Kasztnera", który opowiada historię jednego z bohaterów Holokaustu. Bohatera nieznanego, a w pewnych kręgach niezwykle kontrowersyjnego. Książka Anny Porter została już doceniona w Kanadzie (zdobyła jedną z prestiżowych nagród). Zobaczymy, jak zostanie odebrana u nas.

Od razu uprzedzam żądnych czytelniczych wrażeń, że wydanie nowej książki Idy Fink "Wiosna 1941" nie jest równoznaczne z publikacją dzieł nieznanych i niedostępnych polskim odbiorcom. Tom zbiera teksty znane ze "Skrawków czasu", "Odpływającego ogrodu", "Śladów". Postaram się przekonać marszczących czoło malkontentów, że nawet ponowna lektura opowiadań polsko-izraelskiej literatki może być zaskakującym przeżyciem.